Mar 16, 2015

Le funambulo


Io es un funambulo
balanciante al fun tanto tenue
tendite inter le luna
e le polo boreal
In le mano dextere io ha un parapluvia
e in le sinistre un parasol
Durante le dies io vade avante
reguardante in basso
observante le occurrentias mundan

Io vide joia e suffrentia
amor e odio
guerra e pace
sagessa e stupiditate
ma io es super tote iste cosas
balanciante sur le corda sin cader
ni in obscuritate, ni in lumine

Durante le noctes io me jace sur le fun
e quando io claude mi oculos
io vide le Buddha ante me
con le un oculo aperte
e le altere claudite,
al bucca un calme surriso legier

Ille dice a me:
"Non time le via
Tanto longe que tu memorara le fin
tu non cadera del fun
Ma mesmo si tu caderea
un altere fun attende in fundo
usque a tu apprendera mantener le equilibrio
Toto lo que tu vide passara
Nove cosas prendera lor placia
ma tu natura interior remanera le mesme
nonobstante le multe facies que tu portara
Al fin del fun tu trovara
le ver natura del natura interior"

Audiente tal verbos
io realisa que io specta un speculo
Io me evelia, aperi le oculos, senti que io cade
Ma le terra de facto se retira!
Le celo es de plus in plus proxime
Le stellas susurra a me:
"Ancora tu non te ha eveliate..."

1 comment:

  1. Fonte del pictura:

    http://roweig.deviantart.com/art/The-Tightrope-Walker-v2-496376600

    ReplyDelete