In le plus profunde
nocte
le casas son
inveloppate
in obscuritate
Tote le fenestras
son tenebrose
Le habitantes dormi
Solo detra un vitro
brilla le luce
Detra le cortina
un umbra inquiete se
move
Un homine anxie
refusa cessar
laborar
Le penna
nervosemente
balla a un folio
post le altere
Le pirouettes lassa
tracias nigre
in le blancor
le quales attendera
le scrutinio
de oculos futur
Le figura se leva,
lassa le tabula,
exi,
ma le lampa continua
radiar
Ma tosto le
protagonista reveni
Un curte pausa
e postea de novo al
travalio
Distante es le alba
No comments:
Post a Comment